MICHAŁ STARNOWSKI

Cały tydzień, to coś !!! Chyba już zapomniałem. co to znaczy leżeć, planować, nie denerwować się, czy też działać schematycznie. Każdy dzień, to właściwie coś nowego i zarazem niesamowitego, ale też jest to wykonywanie codziennych, ludzkich obowiązków, bez których życie po prostu nie mogłoby istnieć. Fajna rzecz pomarzyć, ale również fajna realizować marzenia.

W niedzielne popołudnie, 11 września 2022 r. ruszyłem w kierunku ziemi łódzkiej, by zobaczyć Skansen "Łęczycka Zagroda Chłopska". Nie była to pierwsza podróż w tamte strony, bo ziemię łódzką odwiedziłem już kilkakrotnie - ostatnio w czerwcu 2020 r. Tym razem oprócz skansenu i nowości, czyli grodziska,  swoją podróż ograniczyłem do Piątku, Tumu i Góry Świętej Małgorzaty.  Grodzisko, to nowość, która jeszcze dwa lata temu była niedostępna dla zwiedzających. No cóż, ciekawostka do obejrzenia, ale kto był w Biskupinie (pow. żniński, woj. kujawsko-pomorskie) , ten może być mocno zawiedziony. Reasumując - jak połączy się te kilka miejscowości w całość, to będzie to niezły pomysł na jednodniową wycieczkę.

Wrzesień na dobre, czyli chłodniejsze poranki i wieczory oraz niepewna aura w ciągu dnia. Jak każdego roku po tym, jak miną wakacje, rozpoczyna się czas  oczekiwania na przyjście jesieni i przygotowania, aby przypadkiem nie dopadła człowieka jesienna chandra, czyli stan przygnębienia, złe samopoczucie, niskie poczucie wartości, apatia i poczucie beznadziejności. W niedzielny poranek (4 września 2022 r.) niechcący trymerem "skosiłem" zbyt dużo włosów na jednej ze skroni, co automatycznie zmusiło mnie do prostowania fryzury po drugiej stronie. Tak nierówno podcięty poszedłem w poniedziałek do pracy, czym wywołałem gromkie uśmiechy wśród moich współpracowników - przełożonych i podwładnych. Na szczęście po pracy udało mi się dostać do profesjonalnego fryzjera, który poprawił to, co niedoświadczona ręka niechcący zepsuła. Wieczorem zaś spotkaliśmy się w Klubie Mieszkańca na próbie Orkiestry Podmiejskiej Stare Babice i Okolice.

Nawłoć - przepięknie zakwita późnym latem i sprawia, że na ugorach i polach robi się żółto. Pisał Tuwim, śpiewał Niemen - i choć nazywali ją mimozą, to właściwie mieli na myśli złotą, kruchą i miłą… nawłoć. Nawłoć jest zielem wywodzącym się z Euroazji, która przez Amerykę Północną w połowie XIX jako nawłoć kanadyjska trafiła do Europy. Porasta ona nieużytki i ugory, łąki, ogrody, rowy melioracyjne, a także pola uprawne. Poprzez produkcję nasion oraz rozbudowany system podziemnych kłączy, rozległe, żółte i wysokie nawet na dwa metry kępy bardzo często zachwaszczają użytki zielone i pola. Nawłoć kanadyjska zakwita w drugiej połowie sierpnia i kwitnie przez około 6 tygodni, choć w cieple lata zdarza się jej kwitnąć już w lipcu. Jest wówczas nie tylko bardzo dekoracyjna, ale także chętnie siadają na nią pszczoły. Nawłoć pospolita to roślina o szerokim zastosowaniu. Doskonale sprawdza się jako roślina lecznicza jak również jako roślina ozdobna. zebrał: Michał Starnowski